γιωτ

(J). Νεκρό ή υποθετικό γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Το γράμμα αυτό δεν το συναντάμε στα γραπτά μνημεία της ελληνικής γλώσσας, έχει όμως εισαχθεί από τους ερευνητές της συγκριτικής γλωσσολογίας για να διευκολύνει την ερμηνεία διαφόρων γραμματικών φαινομένων. Είναι διαπιστωμένο ότι στην ινδοευρωπαϊκή γλώσσα υπήρχε το γράμμα αυτό ως ημίφωνο σύμφωνο και το ίδιο διατηρήθηκε και ως ενδέκατο γράμμα στο λατινικό αλφάβητο. Στην ελληνική γλώσσα –πάντα ως υποθετικό γράμμα– πήρε τη θέση του ημίφωνου, κάτι μεταξύ φωνήεντος και ουρανικού συμφώνου (για παράδειγμα ιατρός – jιατρός, ιέραξ – jεράκιον – γεράκι). Γενικά το γ. αποτελεί σύμβολο που χρησιμεύει στη συγκριτική γλωσσολογία για να ερμηνεύει διάφορα γραμματικά φαινόμενα και να προσφέρει απτά παραδείγματα.